Dag 30: Guipy - Prémery
14 augustus 2017 - Prémery, Frankrijk
Na het 'bacchanaal' van gisteravond is 7.00 uur toch wel wat vroeg. Maar ja, de pelgrim, sorry, de pelgrims (!) moeten voort! Buiten de tent hangt de nevel in het dal en boven het veld. De tent is nog kletsnat. We pakken hem toch maar in de auto en we ontbijten (met koffie!). Rond kwart over negen zijn we klaar om te vertrekken. De auto blijft op de camping achter en zal morgen door mijn ouders worden opgepikt. Vandaag en morgen lopen Rianne en ik samen en morgen kamperen we met mijn ouders in Nevers. Vandaag is een etappe van ongeveer 25 kilometer en morgen iets meer.
Net nadat we Guipy uitlopen staat er een taxi voor een huis. Verderop komen we een Nederlands stel tegen die tegelijk met mij in Vézelay waren. Ze hebben een paar dagen gelopen en zijn nu op weg terug naar Vézelay.
Na een kilometer of acht komen we aan in Saint-Révérien. Voor de kerk is een bankje in de schaduw, maar eerst lopen we nog even door de kerk heen. Het Bach Ensemble heeft hier een week gerepeteerd en twee optredens verzorgd. Het tastbare bewijs is een doos met Nederlandstalige folders over het ensemble, die in de kerk is achtergebleven. Ik heb geen behoefte aan extra gewicht, dus ik laat ze lekker staan.
Na Saint-Révérien gaat de route over een niet erg inspirerende asfaltweg met behoorlijk wat passerende auto's. De temperatuur is inmiddels aardig aan het oplopen. Op een zijpad in de schaduw staat iemand. Het blijkt de Australische Noel te zijn. Wat een verrassing! Hij bekent dat hij een beetje gesmokkeld heeft. Hij kwam ook langs die taxi bij Guipy en heeft gedacht: "This is providence". Hij heeft zich met de taxi laten afzetten in Saint-Révérien en zo heeft hij ons ingehaald. Marian liet al weten dat hij gisteravond op de camping heeft verteld dat hij deze camino met name op zoek is naar zogenaamde "toevalligheden", en de vraag of dat dan wel echt toeval is. Hij is oprecht blij om mij te zien en om kennis te kunnen maken met Rianne. Hij heeft geprobeerd te reserveren bij een gîte voor vanavond, maar het is hem niet gelukt omdat het antwoordapparaat een heel snel Frans verhaal opreutelt. Ik bied aan om het voor hem te proberen en regel een slaapplaats. Ik weet niet of er een volgende boek komt, maar als dat zo is zal deze ontmoeting daar zeker in staan.
Bij Moussy is weer een wasplaats, maar dan deze keer gecombineerd met een bibliotheek. Rond de waterbak staan boekenkasten tegen de wand en je kunt er ongelimiteerd boeken lenen. Rianne is natuurlijk beroepshalve zeer geinteresseerd, maar boeken lenen doen we niet.
Door de hitte en de lange wegen zonder schaduw zijn we bijna door ons water heen. Bij Boulon is een prachtige gîte, waar we het erf oplopen. Natuurlijk mogen we water tappen en natuurlijk mogen we daar ons brood opeten! De meneer van de gîte begint meteen met stoelen te sjouwen en wij zoeken een rustig plekje in de schaduw. Rustig is hier een relatief begrip want er zijn twee honden, waarvan de ene steeds wil worden aangehaald en de andere steeds stenen op wil halen die wij weg moeten gooien. Het valt niet mee om tussendoor ons brood op te eten, maar gezellig is het wel.
Het laatste stuk naar Prémery is door de vermoeidheid en de hitte erg zwaar. En als je dan de eerste huizen van zo'n dorp bereikt en je denkt dat je er bijna bent, dan kan het dus best nog een half uur duren voordat je uiteindelijk de camping op loopt. Maar op die camping in Prémery staat een caravan, waar pelgrims tegen betaling van € 2,60 per persoon in mogen overnachten. Een prachtige service!
Na het douchen en wassen van de kleren wandelen we nog even het dorp in en daar drinken we een heerlijk koud tapbiertje voor precies dezelfde prijs als de overnachting op de camping. Voor € 8,50 kunnen we er bovendien een plat du jour eten, dus de winkel waarvoor we aanvankelijk op pad gingen hebben we niet meer nodig.
Op de camping bellen en facetimen we nog even met de kinderen en dan gaan we snel slapen. Morgen staat een grote etappe op het programma, dus we gaan vroeg opstaan.
