Dag 42: Bénévent-l'Abbaye - Les Billanges

Ik wil vandaag graag vroeg vertrekken, maar ik moet ook nog inkopen doen, want het is maar zeer de vraag of ik onderweg verder nog winkels tegenkom. In Benevent-l'Abbaye is een grote supermarkt, die om 8 uur opengaat. Ik wil dan voor de deur staan, dus ik begin om 6.30 uur met inpakken. Zo zachtjes mogelijk, want ik wil Arno niet wakker maken. De was haal ik van het wasrekje in de serre. Deze serre is een afgesloten ruimte waar een beetje een muf geurtje hangt. En dat geurtje is fijn in mijn fris gewassen kleding getrokken. De hele dag blijft die lucht in vlagen langs mijn neus trekken.
Ik ontbijt buiten voor de gîte aan een bistrotafeltje. Daarna wandel ik richting de supermarkt. Vlak voor mij komen een rood busje van de hulpdiensten en een soort ambulance de bocht om. Met zwaailichten, maar gelukkig zonder sirene. Verderop op de route richting de supermarkt zie ik ze weer staan. De jongens van de hulpdiensten staan wat aan het hek van het voetbalveld te sjorren en de ambulancemensen staan rustig op de straat te wachten. Als ik bij de supermarkt sta te wachten wordt me enigszins duidelijk wat er gebeurt. Er komt een helicopter laag overvliegen die ter hoogte van het voetbalveld uit mijn zicht verdwijnt. Waarschijnlijk komen ze een patient halen of brengen. Ja, je maakt wat mee, zo vroeg op de ochtend al.
In de gîte hing een A4-tje met een soort reclame voor de gîte van vanavond: Chez Francoise.
Je kunt kiezen voor alleen de overnachting (€ 16,00) of voor een overnachting met avondeten en ontbijt (€ 30,00). Ik heb voor mijn pelgrimstocht ook nog een soort van financiële doelstelling. Ik wil gemiddeld rond de € 30 per dag uitgeven. Na dag 31 zat ik nog mooi op een gemiddelde van € 30,88 per dag, maar daarna is het bedrag behoorlijk opgelopen. De nieuwe schoenen van € 120 helpen daar natuurlijk aan mee, maar na gisteren was het gemiddelde (inclusief de schoenen) inmiddels boven de € 35 gestegen. Ik had dus bedacht om een goedkope opwarmmaaltijd in de supermarkt te halen. Ontbijt heb ik toch wel bij me. Oud stokbrood en kaas en vleeswaren werkt altijd prima. Ik heb zelfs nog geluk, want de maaltijd van mijn keuze is afgeprijst van € 3,40 naar € 2,80. Maar dan moet-ie wel uiterlijk vandaag worden opgegeten en gekoeld worden bewaard. Dat eerste gaat wel lukken, maar of de rugzak bij temperaturen boven de 30 graden als een gekoelde bewaarplaats kan worden aangemerkt is nog even de vraag. Ik waag het erop. 
In het gehucht l'Abbaye hebben ze echt werk gemaakt van de pelgrimsweg. Het aantal jacobsschelpen is niet meer te tellen. Er is ook een bankje waar ik heerlijk mijn tweede ontbijt kan verorberen. 
Meteen na dit gehucht gaat de weg omhoog. Ik bedenk me dat er in het routeboekje achterin ook hoogteprofielen staan. Eens kijken wat die pagina zegt. Of het toeval is weet ik niet, maar de klim waar ik zojuist aan begonnen ben is de hoogste piek in de hoogteprofielen van het hele boekje. Tussen Vézelay en Saint-Jean-Pied-de-Port komt de route nergens zo hoog als in Saint-Goussaud, waar ik nu naartoe loop: bijna 700 meter hoog.
In Saint-Goussaud moet ik kiezen: ga ik de historische route via Châtelus of de GR 654? De laatste is in het algemeen mooier en meestal langer, maar hier zelfs korter dan de historische route. Ik kies dus voor de GR. Een extra voordeel op deze warme dag is dat de route hoofdzakelijk door de bossen gaat. Dus schaduw!
Rond 13.00 uur heb ik er 20 kilometer op zitten en pauzeer ik op een mooie plek bij een beekje. Daarna loop ik het resterende gedeelte van nog bijna 10 kilometer nagenoeg zonder onderbrekingen in een keer. Iets na half vier kom ik aan bij de hippie-achtige refuge van Francoise. Het stinkt er binnen wel naar de open haard die blijkbaar is gestookt, maar de sfeer is leuk. Francoise is er niet, maar die zal zo wel komen. Ik ga buiten in het gras liggen lezen. Dan besluit ik om toch maar even te bellen. Ze komt er zo aan. 
Na een rondleiding door de gîte vertel ik haar dat ik alleen een bed wil en geen eten. Ze is daar duidelijk teleurgesteld over, want Arno heeft ook gereserveerd en dan moet ze voor één persoon koken. Ik leg haar uit over mijn budget. Dan wordt de sfeer ineens anders. Ze heeft ook nog een andere ruimte met bedden en een keukenhoekje. Dan kan ik misschien beter daar gaan slapen. Dan hoef ik me ook niet ongemakkelijk te voelen als ik om financiële redenen niet mee kan eten. De ruimte met de bedden is vies en donker en het staat me niet aan. Ik zeg dat ik er nog even over na wil denken. Ik overweeg om mijn rugzak weer op mijn rug te hijsen en door te lopen naar de volgende mogelijkheid. Maar dat is minstens 5 kilometer verder en dan is het nog maar de vraag of dat goedkoper is. Maar alleen al vanwege het principe overweeg ik het. Uiteindelijk besluit ik om toch te blijven en het volledige pakket van Francoise af te nemen, dus inclusief diner en ontbijt. 
Francoise gaat koken en ik zit buiten in een heerlijke stoel. Als het eten klaar, is Arno er nog steeds niet. Ik begin maar alvast aan de enorme schaal spaghetti die ze heeft gekookt. Zelf eet ze straks thuis met haar oude moeder die bij haar logeert. Als ik echt niet meer op kan krijg ik nog een heerlijk dessert en dan bespreken we nog de keuzes die ze biedt en de reden waarom ik liever anders had gekozen. Arno komt niet meer opdagen. Als we dat geweten hadden had Francoise niet hoeven koken en had ze lekker de hele avond bij haar moeder kunnen zijn. En ik was niet op ongewenste kosten gejaagd. Enfin, als ik later die avond Rianne aan de telefoon heb zegt ze dat mijn wereldje ondanks de weidse uitzichten toch wel erg klein aan het worden is. Als ik me om € 14 zo druk kan maken. Ze heeft zeker een punt. Als soort genoegdoening drink ik Arno's helft van de fles wijn ook nog leeg, maar dat had ik achteraf misschien beter niet kunnen doen. 
Ik ben nu precies zes weken onderweg. In die zes weken heb ik 1.175,3 km afgelegd. Dat is 27,98 kilometer per dag gemiddeld. En ik heb € 1.456,10 uitgegeven. Dat is € 34,67 per dag gemiddeld. Morgen slechts ruim 20 kilometer!
 

https://www.relive.cc/view/1153010600