Dag 3: Postel - Meerhout
18 juli 2017 - Meerhout, België
In de abdij is het al vroeg dag. Om 6.45 uur is het morgengebed in de kapel. Als pelgrim mag je gratis overnachten en eten, maar ze verwachten dan wel dat je tenminste een van de diensten bijwoont. Tijdens het avondgebed gisteren zat ik al lekker te eten in het restaurant aan de overkant, dus ik zat netjes om kwart voor zeven in de kerk. Wel mooi, hoor. Het is een dienst met veel gezongen psalmen, in het Nederlands. De lezing is uit het oude testament en nogal gewelddadig. Twee dienaren van koning David vermoorden uit wraak een kreupele zoon van Saul, terwijl die in zijn slaapkamer ligt. Als ze enthousiast en trots met het hoofd onder hun arm bij Koning David aankomen blijkt hij daar helemaal niet blij mee en laat hij op zijn beurt deze heren hun handen en voeten afhakken en vermoorden. En dat allemaal op nuchtere maag. Wat een onschuldige pelgrim met deze kennis moet ontgaat mij, maar de dag was goed begonnen. De kop is eraf, zullen we maar zeggen.
Het ontbijt is pas om 8.15 uur dus ik heb genoeg tijd om mijn spullen in te pakken. De langslapers worden gewekt met gregoriaanse muziek die door de gang schalt. Geen vervelende wekker, lijkt me.
Aan het ontbijt ontmoet ik de medegasten: een groep mensen die een week workshop volgen in het schilderen van miniaturen, een docent die zelf twee weken moest studeren en een pastoor met retraite.
Buiten de abdij koop ik nog wat abdijkaas en een half brood en dan weer op pad.
De tocht gaat grotendeels langs kanalen. Sommige stukken zijn met schaduw, maar in de middag wordt het op het jaagpad behoorlijk heet. Met een doek over mijn hoofd sjok ik als een soor bedoeïen voort.
Als ik een bankje in de schaduw heb gevonden om een boterham te eten krijg ik gezelschap van een echtpaar uit de buurt van Amsterdam (aan de tongval te horen). Haar zus wil eind september ook naar Santiago gaan lopen vanuit Saint-Jean. Misschien kom ik haar nog tegen.
Pas in Hulsen kom ik de eerste winkel tegen sinds Postel. Ik koop een flesje sportdrank en een salade met kip, die ik in de schaduw van de kerk opeet. Vervolgens moet ik op zoek naar een slaapplaats. Ik had mij voorgenomen om ergens bij een boer of bij mensen in de tuin een plekje te zoeken, maar dat lukt niet zo goed. Waar ik aanbel is niemand thuis. Uiteindelijk word ik door een mevrouw op de fiets gewezen naar het dal van de Nete. Daar is plek genoeg, zegt ze. Uiteindelijk vind ik een mooi plekje ter hoogte van Meerhout bij een vervallen houten zomerhuisje.
Na een tijdje voor mijn tent te hebben gelegen besluit ik om toch nog even naar het centrum van het dorp te lopen om nog wat te drinken. Ik vind een cafe waar ik met een biertje wat aan mijn blog schrijf en gelukkig vind ik uiteindelijk ook mijn tent weer ongeschonden terug.
