Dag 11: Givet - Olloy-sur-Viroin

26 juli 2017 - Olloy-sur-Viroin, België


Om zeven uur sta ik op en ga lekker even douchen, want dat was er gisteren niet meer van gekomen. Daarna breek ik de tent af en pak mijn tas weer in. Zo stil mogelijk, want ik wil Tryggve niet wakker maken. Die hoeft immers niet te wandelen vandaag. Ik heb gisteravond beloof om hem wakker te maken voordat ik vertrek. Als ik bijna klaar ben om hem te wekken komt hij opgewekt de camping op gewandeld. Hij had voor mij al gedoucht en was al de stad in geweest om ontbijt te kopen. Hij heeft zelfs al koffie gedronken.
We eten samen een croissant en een pain au chocolat. Als dank voor de prachtige dagen geef ik hem de Jacobsschelp die ik van broeder Fons had gekregen. Ik heb er twee en Tryggve is nu toch ook echt op weg, nu hij het gemiste gedeelte van de route heeft ingehaald. In een klap is hij nu zelfs een stuk verder dan ik.
We nemen afscheid en ik ga weer verder. Later die dag krijg ik een e-mail van hem met de aanhef "Martijn, beste vriend voor een dag ;)". Hoeveel mooier kan het nog worden?
Als ik op de dijk langs een rivier pauze houd, loopt beneden over de weg een vrouw met een rugzak langs. Een tijdje loop ik een paar honderd meter achter haar en die afstand wordt nauwelijks kleiner. Als ze op een soort van haarspeldbocht omhoog loopt ziet ze mij ook en wacht. Het blijkt Isabelle te zijn, de vrouw die een dag voor mij is gestart in Vessem en die op een aantal dezelfde overnachtingsplekken is geweest. De eerste week liep ze met haar dochter, maar die is in Namen opgehaald en nu is ze alleen. We lopen een behoorlijk stuk samen, maar ze heeft lange benen en ik moet nogal aanpoten om haar bij te houden.
Op het moment dat we pauze willen houden lopen we net voorbij een familie waarvan de man de barbecue aan het aansteken is. We besluiten om binnen gezichts- en gehoorsafstand te gaan rusten. Wellicht schiet er nog een hamburger of worstje over. Barbecueën is hier blijkbaar een tijdrovend klusje, want we zien af en toe wel behoorlijke rookontwikkeling, maar eten hebben we er niet vanaf zien komen. Onze hoop op wat extra eten blijkt dus ijdel te zijn. Gelukkig hadden we zelf ook een behoorlijke voorraad bij ons. 
Als pelgrim moet je natuurlijk behalve je kleren, je slaapzak en dergelijke en in mijn geval een tent ook voldoende eten bij je hebben voor de wandeldag. Vaak kom je tijdens de tocht geen winkels tegen. En straks in Frankrijk is dat schijnbaar nog lastiger, want dan loop je soms meerdere dagen zonder winkels te zien. Pelgrimeren is vooruitzien dus, en ik zorg dat ik altijd nog wat reserve mueslirepen heb. Voor het geval dat.
Isabelle heeft een kamer gereserveerd in een herberg in Vierves-sur-Viroin. Ik loop nog een paar kilometer door naar de camping in Olloy-sur-Viroin. De campingbaas vraagt mij of ik ook word gevolgd door de Nederlandse televisie. Blijkbaar is hier niet zo lang geleden Carmen Koolen uit Helmond langs gekomen. Zij wordt inderdaad gevolgd door de televisie, maar ik vermoed met name omdat zij met een ezel reist. Het enige ezelachtige dat ik bij me heb zijn de ezelsoren aan mijn routeboekje, dat gelukkig bijna uit is, want het valt inmiddels uit elkaar.
Je kunt Carmens bijzondere tocht -behalve op televisie- volgen op http://www.travelswithadonkey.nl. Ze doet het nogal rustig aan, dus de kans is groot dat ik haar nog ergens ga inhalen. 
Nadat ik mij heb opgefrist ga ik naar het "Cafetaria" om wat te eten. Anders dan de naam doet vermoeden blijkt dat er niets te eten is, want ze hebben vanavond een barbecue en daarvoor had ik mij voor 12:00 uur deze middag in moeten schrijven. Blijkbaar heb ik nogal teleurgesteld gekeken, want de barman gaat toch maar even bellen en even later komt hij melden dat het oké is. Ik mag mee barbecueën (vandaag dus toch nog!). Met een plaatselijke "Super des Fagnes" wacht ik op het eten en ik raak in gesprek met de familie Stevens uit de buurt van Gent. Opa en oma met hun zoon en kleinzoon staan hier een paar dagen op de camping. Ik mag bij hen aan tafel schuiven en we hebben een leuk gesprek. 
Als ik 's avonds weer in mijn tentje lig klettert de regen op mijn tent. Dat belooft wat voor morgen.
 

https://www.relive.cc/view/1102447546

Foto’s

1 Reactie

  1. Greet vernooij:
    27 juli 2017
    Hoi Martijn. Ik volg je avontuur 'op de voet'. Wat een ervaring!
    Groetjes geniet er van en veel plezier gewenst Greet