Dag 45: Limoges - Flavignac

Het wordt vandaag een warme dag, dus ik heb mijn wekker al om half zes gezet. Dan kan ik mooi op tijd op pad. Om half zeven loop ik al richting het centrum van Limoges. Ik ga ontbijten op de plek waar ik gisteren de Facebooklivesessie heb gedaan. Het levert mooie plaatjes op met de opkomende zon. Na het ontbijt loop ik de route van mijn gidsje door de stad. Ik drink nog een kopje koffie bij een koffietentje en dan ga ik welgemoed op pad voor een nieuwe dag. Een dag die kort daarna op zijn kop gezet wordt.
Ik krijg namelijk een telefoontje van Cecil, de vrouw van mijn vriend en compagnon Marc van Vugt. Marc is gisteravond bij het hardlopen getroffen door een hartstilstand. Als een geluk bij een ongeluk was hij op een drukke plek waar onmiddellijk iemand kon reanimeren en de ambulance was binnen drie minuten ter plekke. Als ik dit schrijf is het alweer een paar dagen later en gelukkig kan ik melden dat het naar omstandigheden goed met hem gaat. 
Mijn eerste reactie is om mijn tocht af te breken. Zowat deze hele ochtend loop ik met de telefoon aan mijn oor over de camino. Cecil, Rianne, Michiel, Mark, we delen met elkaar de zorg over de situatie van Marc, maar nemen ook zakelijke beslissingen voor de korte termijn. Ik besluit ook om vooralsnog verder te lopen en de komende dagen te bekijken of het voor ons bedrijf nodig is dat ik er eerder mee stop.
Uiteindelijk kom ik eind van de middag aan in Flavignac. Ik ga eerst de kerk in om een kaarsje op te steken voor Marc. Ik heb in mijn rugzak nog het laatste stuk van de kaars die ik bij mijn vertrek van broeder Fons heb gekregen. Ik gebruik dit om de nieuwe kaars aan te steken en laat ze samen branden. 
Daarna ga ik door naar de mairie om de sleutel van de gîte op te halen. Het is een kleine gîte recht tegenover de kerk met vier slaapplaatsen, maar ik ben er hoogst waarschijnlijk alleen, want er zijn geen andere reserveringen. Na het douchen en wassen bekommer ik mij om de mailbox van Marc, want dat heb ik zo met Mark en Michiel afgesproken. Dan ga ik naar het plaatselijke café voor bier en wifi. 
Rond 7 uur is het weer tijd voor een rondje telefoongesprekken met Cecil en het thuisfront. Ik flans een eenvoudige maaltijd in elkaar van sla, brood en een blik tonijn met salade nicoise.
Om de zinnen wat te verzetten ga buiten voor de deur een boek zitten lezen. Daarbij ben ik getuige van een wielrentraining van een man en een vrouw, die blijkbaar een rondje hebben dat ze steeds fietsen, waarbij de klim voor de gîte en de kerk langs omhoog steeds als een soort tussensprint moet worden gereden. Ze komen minstens vijf keer voor mij langs en na de derde keer begin ik ze ook aan te moedigen. Volgens mij gaan ze er wel harder door fietsen.
Uiteindelijk ga ik rond een uur of elf slapen na deze zeer enerverende dag. 
 

https://www.relive.cc/view/1158055145