Dag 46: Flavignac - La Coquille

30 augustus 2017 - La Coquille, Frankrijk


Om half zes staat de wekker, maar ik heb vannacht wat onrustig geslapen, dus voor de verandering gebruik ik de snoozeknop. Tegen zes uur ben ik toch wel uit bed. Ik pak mijn spullen in, ontbijt wat en ben om 7.00 uur weer op weg. In tegenstelling tot de afgelopen dagen is het niet zo warm. Een beetje bewolkt, maar ze voorspellen mogelijk onweer. We gaan het wel zien. De kleuren van de lucht met de opkomende zon zijn in ieder geval al erg mooi.
Als ik dichter bij Châlus kom, wordt het steeds donkerder. Lang heb ik nog de hoop dat ik het dorp haal voordat de regen begint, maar helaas... Vlak voor Châlus zetten ze boven werkelijk alle sluizen open. Binnen vijf minuten ben ik drijf- en drijfnat. Aan de rand van Châlus is een benzinestation met een soort cafetaria. Ik drink er koffie en wacht totdat het ergste voorbij is. Als het nagenoeg droog is ga ik verder. In Châlus zijn meerdere barretjes open dus ik besluit om nog ergens koffie te gaan drinken. Het cafe blijkt van een Engelsman te zijn. Er zit een andere Brit aan de bar en ze bespreken de voors en vooral de tegens van de Franse economie. En vooral de invloed van de bonden, die er hier in Frankrijk nog steeds in slagen om de broodnodige modernisering van de arbeidsmarkt tegen te houden. Het lukt de barman bijna niet om personeel aan te nemen omdat het voor mensen met een uitkering nauwelijks loont om te gaan werken. De zon schijnt, dus ik wil weer verder en laat de discussie over de eonomie voor wat-ie is.
Helaas is het niet voor lang en even buiten Châlus moet de regenjas alweer aan. In elke kerk die ik onderweg tegenkom steek ik een kaarsje op voor Marc bij Maria's in allerlei soorten en maten. Schaadt het niet, dan baat het niet, zou Marc zelf zeggen, dus daar putten we dan maar kracht uit. De berichten vanuit Nederland zijn overigens bemoedigend. De situatie van Marc verbetert zienderogen, dus de grootste zorg ebt daarmee wel weg.
Met nog ruim 9 kilometer te gaan lunch ik aan een waterplas aan een picknicktafel onder een afdak. Twee afdakjes verder zit een familie te lunchen en als ze doorhebben dat er pelgrim in the house is komen ze een praatje maken. De man heeft de tocht zelf ook gelopen, dus dat schept een band.
Uiteindelijk om ik bij de kerk in La Coquille, waar ik ook eerst weer even Maria opzoek voor een kaarsje. Dan zoek ik verder naar de gîte waar ik een slaapplaats heb geboekt. In La Coquille is een bemande gîte, waar vanavond nog Jacqueline de scepter zwaait. Als ik aankom hangt er al was aan het rekje buiten, dus dat betekent dat er nog meer pelgrims zijn. Altijd leuk! Het blijken de twee Nederlandse dames Lysandra en Wanda, die een stuk van de camino lopen tot Bergerac. Daar gaan ze met het vliegtuig weer terug. Dat zou voor mij ook kunnen gelden, maar vooralsnog ga ik er nog maar even van uit van niet.
Het lijkt me een goed moment om me van mijn twee weken gespaarde baard te ontdoen en eerlijk gezegd voelt dat wel lekker fris aan. Ik loop het dorp in. In een van de plaatselijke cafe's zit een hippie-achtige jongen in zijn eentje achter de bar. In de kroeg klinkt redelijk luide rockmuziek. Ik laat me er maar niet door weerhouden en gebruik de wifi om foto's te uploaden.
Jacqueline heeft heerlijk gekookt. Tomatensoep (want het is vandaag niet warm) en een ovenschotel van aardappelen, knoflook en kip. Daarna uiteraard fromage en tenslotte een koffiepuddinkje als dessert. De restjes van het eten gaan naar een jongen die uit Santiago terug komt en die - for the time being - de gelofte van armoede heeft afgelegd. Je zou het ook de "New Kids Approach" kunnen noemen: "ik betaol hillemaol nergens mir veur!" Hij probeert dus zonder te betalen zijn kostje bij elkaar te scharrelen en mag met zijn tent overnachten in de tuin naast de gîte. Voor vanavond is het dus gelukt.
Na het eten wordt nog uitgebreid bijgepraat over de ervaringen en dan gaan we lekker slapen. Ik zet mijn rugzak en al mijn spullen alvast buiten de slaapruimte, want ik zal morgen als eerste opstaan en alleen ontbijten, want ik heb een lange etappe van ruim 36 kilometer op het programma. 
 

https://www.relive.cc/view/1159768577

Foto’s

1 Reactie

  1. Elisabeth:
    6 september 2017
    Fijn Martijn dat het met Marc bergopwaarts gaat, kaarsjes zijn altijd goed! Ik had er ook al een voor hem opgestoken zoals ik beloofde. Wat grappig dat je nu Lysandra tegengekomen bent, wij zijn Fb vrienden en zij volgde mij ook toen ik onderweg was! Das nummer 2 al, eerst Thomas, nu zij. Hoe gaat het met je been, helemaal over? Take care! Bon Chemin