Dag 60: Hagetmau - Orthez
13 september 2017 - Orthez, Frankrijk
Ik heb gezien dat er in de buurt een Lidl is, maar die gaat pas om 8.30 uur open. Vraag me niet waarom, maar ik besluit dat het de moeite waard is om daar even langs te lopen, ook al is het ongeveer 2 kilometer extra. Ook al kan ik dan pas later vertrekken. Ik gebruik de wachttijd wel nuttig, want ik overleg met Rianne over haar reis naar Spanje. Ik vind voor € 75,00 een vlucht van Amsterdam naar Bilbao. Met een overnachting in een hostal in Bilbao en een bus naar Léon kan ze daar dan op 2 oktober zijn. Dat zou voor mij ook haalbaar moeten zijn. Dan kunnen we dus vanaf Léon op 3 oktober samen gaan wandelen naar Santiago. Ik kijk er nu al naar uit!
In de keuken van de gîte in Hagetmau hebben ze een zeep hangen die wij vroeger op de lagere school ook hadden. Ik wist niet dat ze nog bestonden. Ken jij deze nog?
Met de extra kilo's van de Lidl in de rugzak wandel ik een stukje terug om de route te bereiken. Het is merendeels over de weg, maar steeds weer zie ik de Pyreneeën en dat is een machtig gezicht.
De huizen beginnen al wat meer Spaanse kenmerken te krijgen. Of het nou de witte muren zijn, of de palmbomen, ik weet het niet, maar ik krijg er een Spaans gevoel bij.
Ook de plaatsen waar ik doorkom beginnen steeds meer 'gevoel' bij de camino te krijgen. Er staan steeds borden van de Voi de Vezelay en ook de bewegwijzering wordt steeds intensiever. In het dorp Sault-de-Navailles lunch ik bij de kerk. Het is een bijzonder net opgeruimd dorp. Zoals ik de afgelopen tijd vaker heb opgemerkt, maar het is zo on-Frans dat het steeds weer opvalt.
Omdat ik vanochtend later ben vertrokken heb ik de hele dag geen andere pelgrims gezien. Als ik aankom in Orthez loop ik Anneke en Dick tegen het lijf, die me vertellen dat ik op moet schieten om hopelijk de laatste plaats in de gîte te kunnen veroveren. Dat lukt! Ik ben de zesde persoon die een bed reserveert. Denken ze. Later op de avond komt ook nog George binnen stappen in de gite, die bovendien zelfs ook de sleutel heeft van de gite. Hij is vandaag uit Lille komen vliegen en bij het cafe hebben ze hem als pelgrim ingeschreven, maar blijkbaar niet doorgegeven aan het Bureau de Tourisme. Na enig overleg besluit hij op een matje van Dick in de keuken te gaan slapen.
De gite in Orthez is gevestigd in een middeleeuws torengebouw en noemen ze Hotel de la Lune. Dat belooft meer dan het is, maar het is wel een prettige plek om te zijn.
Anneke en Dick hebben ingeslagen voor een heerlijke pastamaaltijd en met zijn drieen maken we die klaar. Na het eten bel ik nog even met Rianne in Nederland en dan is het weer tijd om te gaan slapen.
Buen Camino