Dag 51: Campsegret - Pomport

Voor Lambert begint vandaag de school weer. Patrick biedt aan om me met de auto bij de kerk in Campsegret af te zetten. Daar was ik immers gisteren met Dick naartoe gewandeld. Tijdens het ontbijt klets ik gezellig nog wat bij met Els. Leuk om zo weer even bij een gezin aan te sluiten. Ik moet nog haasten om op tijd in de auto te zitten. Op de valreep maak ik nog een selfie met het gezin. Het was een fijne plek!
De route gaat door velden en bossen. Het is prachtig zo in de morgen. Ik heb nog geen tien kilometer gelopen als ik aankom in Lembras. Ik besluit toch om hier alvast te pauzeren, zeker als de winkel naast brood ook nog koffie blijkt te verkopen. Als ik wil vertrekken begint het wat te regenen, dus de regenkleding komt weer uit de tas. Aan de overkant van de weg zie ik een meisje met een ezel lopen. Het zal toch niet? Jawel, het blijkt Carmen te zijn waarover ik eerder al eens heb geschreven. In mijn blog van dag 11 (dat lijkt alweer een eeuwigheid geleden) schreef ik over de campingbaas die op de camping een meisje met een ezel had gehad. (Voor de geïnteresseerden: de uitzending van Kruispunt wordt uitgezonden op 17 september om 23.05 uur). Deze Carmen, die ik via haar blog al die tijd wel heb gevolgd, was een paar dagen voor mij in Limoges. De kans was groot dat zij daarna de 'normale' route zou volgen, dus ik ging ervan uit dat ik haar helaas niet meer zou zien. Maar nu kom ik haar hier tegen. Ze is gisteren een dag op een festival geweest hier in Lembras. En samen met de Duitse Lisa, met wie ze inmiddels een tijdje samen loopt, logeert ze in een appartement dat hen door de plaatselijke bevolking ter beschikking is gesteld. Ik blijk vanavond bij dezelfde gîte gereserveerd te hebben als zij, maar inmiddels is geregeld dat Carmen en Lisa met de ezel Prairie bij de overbuurman kunnen logeren. Na een korte kennismaking loop ik alvast door richting Bergerac.
Vlakbij de kerk in Bergerac neem ik de tijd voor een lunch. Een heerlijk stokbroodje tonijn met tomaat en sla en een grote bak koffie. Dan kan ik er weer even tegen. Ik loop het oude centrum in, waar het barst van de terrassen en restaurantjes. Ik loop langs het standbeeld van Cyrano van Bergerac. De kerk van Sint-Jacob is helaas dicht, maar die gaat om 14.00 uur open. Ik besluit daar even op te wachten. Misschien kan ik er nog een stempel scoren. Als ik op een bankje bij een fontein zit te wachten komen Carmen en Lisa met Prairie langs. Ze nemen er ook meteen een pauze. Carmen wil een ijsje en Prairie krijgt er ook een. Ongelooflijk  wat een aantrekkingskracht zo'n ezel heeft op mensen. Ik ben in tien minuten bij Prairie vaker op de foto gezet dan in alle dagen hiervoor. Carmen zegt dat ze opgehouden is om aardig te doen. Eén mevrouw maakte het helemaal bont. Ze vroeg of wij een foto wilden maken en die dan naar haar wilden mailen. Het moet niet gekker worden...
Ik ga met Lisa naar de kerk, maar er is helaas geen stempel te krijgen. Het is wel een mooie kerk om even rond te lopen. Als ook Carmen even de kerk in is geweest wil ze heel graag weg uit de drukte. We lopen de stad uit en vinden een rustig plekje bij een bankje. Met veel lekker gras voor Prairie. 
Ik loop wat eerder weer verder want ik wil nog wat inkopen doen en er zijn veel winkels in de buurt. In een jagerswinkel koop ik nieuwe sokken, want een paar begint inmiddels door te slijten. Verderop is ook een supermarkt waar ik spullen inkoop. Als ik buiten kom regent het nog een klein beetje maar aan de weg te zien heeft het behoorlijk geplenst. Ik loop in de zon achter de donkere wolken aan. De route gaat door de wijngaarden van de Bergeracwijnen. Tussen de wijngaarden zie ik op een gegeven moment de meiden met de ezel. Boven op een heuvel haal ik ze weer in en even later komen we bij een heel oude kapel waar we de gastheer van de anderen al ontmoeten. Hij begroet eerst Prairie en dan pas ons. We krijgen een uitgebreide rondleiding door de kerk. De dames hebben niet echt haast en uiteindelijk zijn we pas rond half zeven in de buurt van de gîtes. Daar komt Dick Major, mijn gastheer, ons al tegemoet gefietst. Ik neem weer afscheid van Carmen, Lisa en Prairie. Waarschijnlijk zal ik ze morgen niet meer zien. Maar het was een erg leuke dag.
Dick en Jeanette zijn een lief stel met een prachtig huis tussen de wijngaarden. In een bijgebouwtje hebben ze een gîte gemaakt. Jeanette komt uit Zweden, maar ze heeft een Nederlandse moeder (Bom, familie van Frits). Dick is een Amerikaan die als muzikant de wereld over ging en in Zweden op zoek ging naar een vrouw. Uiteindelijk zijn ze dus hier beland. Ze hebben lekker gekookt. Eerst artisjokken met knoflooksaus. Daarna groenten met kip en rijst. En natuurlijk fromage en dessert.
Na deze enerverende dag mag ik voor de tweede nacht op rij slapen in een prachtige gîte. Wat heb ik het toch getroffen! 
 

https://www.relive.cc/view/1168067351