Dag 57: Captieux - Roquefort

Vandaag weer een relatief lange etappe, dus de wekker gaat al om 6.00 uur.  Samen met Dick loop ik naar de bakker om de hoek, die rond half zeven al gewoon open is. Na het ontbijt vertrekken Dick en Anneke meteen. Ik heb iets meer tijd nodig om mijn spullen in te pakken.

Ook vandaag gaat de route weer over de oude spoorbaan. Het is prachtig. De heide staat in bloei en met het licht van de opkomende zon krijgt de natuur magische kleuren. De heide staat in bloei en de herfst doet zijn intrede. Vandaag is het zondag en begint het jachtseizoen. Ik hoor veel knallen, maar ik zie niet een jager. Tenzij de mannen in de langsrijdende auto's jagers zijn natuurlijk. Maar geen jagers met het geweer in de aanslag zoals gisteren. En ook geen wild om op te schieten trouwens.

Het is zondagochtend dus ik zet weer even Vroege Vogels op. Bij het viaduct over de snelweg haal ik Anneke en Dick weer in en daar pauzeren we samen. Ik eet een hardgekookt ei. Dat doet me denken aan het zachtgekookte ei van het zondagmorgenontbijt thuis. Al wandelend sluit ik me via facetime virtueel aan bij het zondagmorgenontbijt thuis. Bram is in Utrecht maar ik heb een gezellig gesprek met Rianne en Janneke. 

Intussen ben ik het departement Les Landes in gelopen. Van mijn fiets-camino herinner ik mij hiervan de eindeloos lange wegen door saaie bosgebieden. Te voet is het veel minder saai. Zo zie ik bijvoorbeeld pootafdrukken van herten. En je bent wandelend veel meer bewust van de verschillende bomen en planten. 

Dick en Anneke zijn veteranen op dit traject. Ze hebben me al getipt voor het cafe in Bourriot. Inderdaad is er een authentiek Frans dorpscafé waar het op zondagmorgen al behoorlijk druk is aan de bar. Ik bestel er een colaatje en lees de Sud-Ouest, die voor een belangrijk deel gaat over het stierenvechten in Dax. Even later komen ook Dick en Anneke binnen. Na een drankje in het café gaan we samen lunchen aan de picknicktafel naast de kerk tegenover het café. Een stuk lopen we daarna nog samen, daarna ga ik alleen verder. Via Langs de Lijn blijf ik een beetje op de hoogte van het vaderlandse voetbal. De schoonzoon van Dick en Anneke is sportverslaggever voor de NOS, maar helaas is hij vanmiddag niet op de radio. Iets over vieren kom ik aan in Roquefort. De sleutel van de gîte moet ik ophalen in het cafe. Tja, daar kom ik dan weer niet zo snel weg, dus uiteindelijk zijn we weer met zijn drieën. Als we bij de gîte aankomen is daar Francoise met haar kleindochter. We hadden er niet op gerekend, maar Francoise is blijkbaar hospitalière in de gîte en wil graag voor ons koken. Dat laten we ons geen twee keer vragen, dus terwijl wij douchen, kleren wassen en op bed liggen te chillen is Francoise volop in de weer om voor ons een heerlijke Confit de Canard (gebraden eend) te bereiden. Met gebakken aardappeltjes. En tomatensalade vooraf en ijs na. Het is werkelijk om je vingers bij op te eten. En veel! 

Na deze onverwacht lekkere afsluiting van de dag gaan we met een volle maag, maar zeer tevreden lekker ons bed in. Morgen naar Mont-de-Marsan; weer ruim 30 kilometer.

https://www.relive.cc/view/1177532205