Dag 77: Calzadillas de la Cueza - Bercianos del Real Camino

Zoals altijd beginnen de eerste collega-pelgrims al ruim voor 6.00 uur te rommelen. Ik probeer vaak nog wat langer te blijven liggen, maar vandaag lukt dat niet. Ik pak mijn spullen in en eet beneden in de keuken mijn eerste ontbijt. Meestal koop ik overdag een brood, maar dat eet ik eigenlijk nooit helemaal op. Dan heb ik de volgende morgen nog wat brood om te ontbijten. Vers is anders, maar het is beter dan niks. De supermarkten zijn hier gericht op pelgrims, dus niemand kijkt ervan op als je één appel koopt. Of één banaan. En ze hebben ook vaak van die handige kleine verpakkingen. Zo heb ik dus een heel pakket jammetjes gekocht en die komen voor het ontbijt goed van pas.
Om 7.00 uur loop ik door de straten van Calzadilla. Het is dan uiteraard nog donker. Als ik na ruim een uur in Ledigos aankom is het inmiddels licht geworden. Ik drink koffie op het terras van een barretje. Nina en Marco schuiven aan bij mijn tafeltje. Marco heeft zijn speaker alweer aan staan en zichtbaar is niet iedereen daar op dit tijdstip blij mee. Ik laat hem maar eerder vertrekken, want ik heb eerlijk gezegd ook niet echt behoefte aan muziek, althans niet de zijne. We hebben wel een leuk gesprek over muziekstijlen. Ik kom maar niet op dat nummer waarmee wat mij betreft breakdance echt doorbrak in Nederland. Opeens weet ik het weer. Als Marco wegloopt schalt de “Rock Steady Crew” uit zijn speaker.
Verderop kom ik door Moratinos. Van een afstandje lijkt het alsof we in de wereld van Tolkien terecht gekomen zijn. Het lijken wel Hobbithuisjes. Er staat een bord bij: “No, the hobbits don’t live here”. Het zijn bodegas, van oudsher opslagplaatsen voor wijn. Het ziet er wel heel grappig uit.
Vlak voor Sahagún kom ik langs de Ermita de la Virgen del Puente. Een mooi monumentaal gebouw en twee heel markante pilaren. Dan loop ik richting de skyline van Sahagún: lelijke moderne gebouwen, één met grote gele letters HOTEL erop. Ik heb muziek van de Police op mijn oortjes staan. Ik verbaas me over de lelijkheid van de eerste straten van Sahagún. Dat ik hier het nummer ‘Demolition Man’ luister kan geen toeval zijn. Eenmaal over het spoor wordt het wel beter. Bij de voormalige kerk, die nu dienst doet als pelgrimsherberg, maak ik een selfie met een collega-pelgrim. Het zaterdag en markt in de stad. Ik loop er op mijn gemakje overheen. Bij de supermarkt koop ik spullen voor de lunch en die ga ik op een bankje bij een fontein opeten. Het is er een komen en gaan van pelgrims. Ik maak er kennis met Frédéric uit Lille. Hij heeft voor de zomer de route in Frankrijk van Le Puy en Velay naar Saint-Jean gelopen. Het was toen zo heet dat hij met uitdrogingsverschijnselen moest stoppen. Na de zomer is hij in Saint-Jean verder gegaan. 
Om half drie moet ik nog 10 kilometer naar Bercianos del Real Camino. Het is warm en ik moet echt doorbikkelen om er te komen. Rond kwart voor vijf kom ik aan bij de albergue parochiale. Ik word hartelijk ontvangen door de Australische hospitaleiro Mark. Ik deel mijn kamer met onder andere de - eveneens Australische - Anaïs. Na een douche en het wassen van mijn kleren ga ik naar de plaatselijke bar voor een biertje en om wat aan mijn blog te werken. Ik bel er ook uitgebreid met Rianne, die nu bijna op het punt staat om naar hier te komen. We kijken er allebei naar uit.
Om half acht is wordt in de albergue de gezamenlijke maaltijd geserveerd. Het voorgerecht is salade en het hoofdgerecht een bruinebonenschotel. Ik probeer de zin “ik bid niet voor bruun bonen” uit te leggen, maar dat valt nog niet mee. Na het eten rent iedereen naar buiten want er is weer eens een fabelachtige zonsondergang. Als dat achter de rug is is er in een aparte ruimte nog een bezinningsmoment. Een plaatselijke priester is gekomen om dit moment te begeleiden. En voor de pelgrimszegen. We worden allemaal met wijwater gezegend. De gebeden worden door de aanwezigen in verschillende talen opgelezen. Dat is bijzonder om mee te maken. Engels, Frans, Duits, Koreaans, Japans, Spaans en natuurlijk Nederlands.
Na dit bijzondere moment gaan de meesten meteen hun bed opzoeken. Ik zit nog even buiten op een bankje, maar het wordt fris. Dan zal ik ook maar gaan slapen.
 

https://www.relive.cc/view/1208810752