Dag 4: Meerhout - Averbode
19 juli 2017 - Averbode, België
Het slaapt toch wat onrustig, dat wild kamperen, dus ik word al voor 5:00 uur wakker. Ik besluit maar op pad te gaan en loop om 5:45 uur al door het Vlaamse land. Na ongeveer 16 km kom ik al redelijk uitgeput rond 9:45 uur aan bij de abdij van Tongerlo. Na een korte pauze op een bankje op het imposante binnenterrein wandel ik naar de abdijwinkel op zoek naar koffie en een stempel in mijn 'credential'. Aan geen van beide kan de mevrouw achter de desk mij helpen, maar ze geeft wel goede verwijzingen. De portier met de stempel doet zelf niet open, maar gelukkig wel een pater. Ik ben Jan, zegt-ie, en hij nodigt mij uit in de hal. Hij is enigszins geschokt, want hij heeft zojuist gelezen dat de abdij geen onderdak meer verleent aan pelgrims. Hij is het duidelijk niet eens met deze beslissing van hogerhand, die zo flagrant in strijd is met de leefregels van Augustinus, waar de Norbertijnen graag naar leven. Maar het geven van een stempel aan een pelgrim zal nog steeds wel mogen, dus Jan gaat op zoek. Na een poosje komt hij terug, met een stempel, maar volgens mij is het niet die mooie stempel die de mevrouw van de winkel in het vooruitzicht had gesteld. Maar goed, een pelgrim is tevreden met wat hij krijgt op zijn pad, en het wordt zelfs nog beter want Jan biedt mij ook nog een kop koffie aan, wellicht ter compensatie van het onbegrijpelijke besluit van de abt, waar ik overigens geen last van heb, want ik ga nog een stukje verder naar zijn collega's in Averbode, maar helaas wel al die pelgrims die na mij komen. De koffie komt met een gezellig praatje over de zorg voor de gehandicapten in België waar Jan zich een belangrijk deel van zijn leven mee bezig heeft gehouden (en nog steeds!). Na deze toch hartelijke ontvangst steek ik het plein over om buiten de abdij naar de Torenhof te gaan. Daar wil ik, nu tegen betaling, nog een kop koffie gaan halen, maar tot mijn grote Nederlandse pelgrimsvreugde krijg je hier tot 12:00 uur een gratis kop koffie bij aankoop van een brood. En laat ik dat nou net nog nodig hebben!
Na deze dubbelslag ga ik verder richting Averbode. In het bos loop ik fout en tegen de tijd dat ik daar achter kom ben ik alweer zo ver, dat ik besluit om een stuk af te snijden om weer op de route te komen. Het weer is dreigend, dus ik heb de regenhoes om de rugzak gedaan. Gelukkig barst het pas echt los als ik aankom bij het alom bekende café van Mie Maantje. Als de hevigste regen voorbij is (met donder en bliksem) ga ik vrolijk op pad met de regenjas aan, die overigens al snel weer in de tas kan. Bij aankomst bij de abdij van Averbode komen er juist nog twee mensen met een rugzak aan. Hoera, collega-pelgrims! Het zijn Thomas en Lorina uit Houthalen in België, die de kamer naast mij toegewezen krijgen. Wat een gastvrije ontvangst! Een prachtige kamer met een antiek bureau en een moderne badkamer (gelukkig niet andersom) en uitzicht op een van de abdijtuinen. Gastenpater Theo ontmoet ik pas na het avondgebed. Op de vraag van Thomas wanneer we af moeten rekenen antwoordt hij dat ze gewoon zijn voor pelgrims geen rekening op te maken. En niets is hen teveel. Avondeten, overnachten, ontbijt en (nu komt het!) een gastenliving met een koelkast gevuld met frisdranken, Jupiler en... Averbode abdijbier! Thomas en ik kunnen ons geluk niet op, en het bier ook niet. Lorina houdt het overigens bij een watertje. Gelukkig komen we er pas bij het afsluiten achter dat de krat Westmalle Dubbel in een keukenkastje staat (want op kamertemperatuur!), anders was de vijfde dag nog zwaarder geworden dan hij nu al was.
Morgen richting Kortenaken!
